Jarenlang hebben de golfbrekers langs de kust van Walcheren mij gefascineerd. Op de grens van water en land staat zo’n rij palen als een vooruitgeschoven fortificatie: trotse verdedigers van de kust, verbinding en teken van scheiding tegelijk.

Regelmatig heb ik gezien hoe ze compleet verdwenen in de stormende golven om ze evenzogoed weer boven te zien komen als het water zich terugtrok. Ze werden voor mij symbool van onverzettelijkheid.