Memento Mori
In de Renaissance plaatste men rondom een graf wel ‘Pleurants’, sculpturen van wenende figuren, die het verdriet om de overledene verbeelden. In de Barok was het gebruikelijk ‘Vanitas stillevens’ aan de wand te hangen om iedere dag herinnerd te worden aan het feit dat het leven maar kort is.
Ik heb geprobeerd dit thema op te pakken in een serie assemblages met een moderne vormentaal. Verdriet om vergankelijkheid moet een plaats krijgen, ook binnen de kunst.
In onze cultuur ontwijken we stelselmatig de confrontatie met de eindigheid van ons leven. Grijze haren worden gecamoufleerd, rimpels strakgetrokken, bejaardenhuizen vrijwel onzichtbaar gemaakt en kerkhoven buiten de stad achter een hoge heg geplaatst.
All flesh is grass
Assemblage 2014